ارائه مدلی به منظور امکان سنجی احداث دوربرگردان در تقاطعات درون شهری

در شرایطی که مشکلات تأخیر و حرکت در تقاطع مورد مطالعه به حدی رسیده باشد که مدیریت و ساماندهی تقاطع با کمک روش های متداول همچون بازتنظیم زمان بندی چراغ راهنمایی دیگر مطلوب نبوده و یا امکان پذیر نباشد، یکی از گزینه های موقت و کم هزینه (نسبت به غیرهمسطح نمودن تقاطع) تبدیل حرکات مستقیم فرعی و کلیه گردش به چپ ها به حرکت دوربرگردان است. برای بررسی این گزینه نخست باید شرایط و ضوابط مهندسی در معابر اصلی و فرعی مدنظر قرار گیرند و از مقایسه با معیارها و ضوابط هندسی ارائه شده در این پایان نامه نتیجه گیری شود که آیا امکان ایجاد دوربرگردان وجود دارد یا خیر؟ سپس به بررسی معیارهای دیگری چون نبود کاربری های مهم و با جذب سفر بالا و حذف پارک حاشیه ای در محدوده دوربرگردان پیشنهادی اقدام شود. پس از قابل قبول بودن کلیه شرایط و نیز تعیین طول های تداخل قابل اجرا برای احداث دوربرگردان، شرایط و داده های موجود به عنوان ورودی به مدل های ارائه شده در این پایان نامه وارد و در نهایت خروجی های مدل که زمان سفرهای جدید گروه خط های مدنظر هستند، محاسبه شده و بدست می آیند. سپس مقادیر زمان سفر و زمان تأخیرهای موجود در تقاطع نیز برداشت شده و با مقادیر محاسبه شده از مدل ها، مقایسه می شوند. همچنین علاوه بر تحلیل قیمت سوخت مصرفی، برآورد هزینه احداث دوربرگردان نیز انجام می گیرد که این هزینه ها با هزینه های ناشی از تأخیر حاصل از چراغ و همچنین ایمنی مقایسه می گردد. اکنون نتایج این مقایسه ها به عنوان ملاک های مهم و ابزارهای مطلوبی در اختیار تصمیم گیرندگان ترافیک شهری محسوب می شود، به نحوی که می توان نسبت به تبدیل و یا عدم تبدیل یک تقاطع به دوربرگردان و یا حذف حرکت های گردش به چپ تقاطع، اعلام نظر نمود.